[ernest]

POCHODZENIE
Rasa polska, wyhodowana na kresach wschodnich Polski, po pierwszej wojnie światowej. W tworzeniu tej rasy największy wkład wnieśli hodowcy z Wilna, Suwałk, Grodna, rejonu Białegostoku i pobliskich miejscowości. Rasa ta powstała prawdopodobnie na bazie gołębi mikołajowskich, wywrotków odeskich i miejscowych gołębi ras wysokolotnych, głównie tzw. „staropolskich”. Obecnie hodowana w całej Polsce.

WRAŻENIE OGÓLNE
Gołąb zdecydowanie więcej niż średniej wielkości, o wydłużonej sylwetce, lekko wysuniętej i dość szerokiej piersi, opuszczonych skrzydłach, nieopierzonych nogach i gęstym upierzeniu ciała.

WZORZEC I CECHY RASOWOŚCI
Głowa:Wydłużona, wąska, z lekko wypukłym i zaokrąglonym czołem, gładka, tylna część profilu głowy przechodzi łagodnie w linię szyi.
Oczy:Średniej wielkości, jasnobursztynowe.
Brew:Wska, delikatna, barwy cielistej (u czarnych i niebieskich – szarej ).
Dziób:Dość długi, umiarkowanie cienki, proporcjonalny do wielkości głowy, koloru jasnorogowego (u czarnych i niebieskich – ciemniejszy). Woskówki - małe, gładkie, przylegające, biało przypudrowane.
Szyja:Średniej długości, pełna, szeroko osadzona, harmonijnie łączy się z piersią i grzbietem, podgardle zaokrąglone.
Pierś:Dość szeroka, zaokrąglona, lekko uniesiona i wysunięta do przodu.
Plecy:Szerokie, proste, lekko opadające, płynnie przechodzą w ogon.
Skrzydła:Długie, przylegające do tułowia, o szerokich i sprężystych lotkach, noszone pod ogonem, nie dotykają podłoża.
Ogon:Płaski, długi, szeroki (dłuższy i szerszy od tułowia) złożony z 14 - 18 szerokich i sprężystych sterówek.
Nogi:Stosunkowo krótkie, skoki nieopierzone, czerwone. Pazurki w kolorze dzioba.
Upierzenie:Obfite, gęste, miękkie, niezbyt dobrze przylegające.

RODZAJE KOLORÓW
Czarny, czerwony, żółty, płowy, niebieski, lodowy – srebrny.

KOLOR I RYSUNEK
Nasycony, na szyi z metalicznym połyskiem. Niebieski, lodowy, płowy – wszystkie z pasami na skrzydłach. Barwne bez pasów – czarne, czerwone, żółte. Wszystkie odmiany barwne mają ogon biały z kolorowymi bocznymi sterówkami ( pożądane 1:1, 2:2, 3:3 ). Lotki i barwne sterówki są cieniowane z kolisto – owalną plamą. U niebieskich i czarnych plamy te są mało widoczne. Pióra po bokach wierzchniej okrywy ogona, są barwne i tworzą jedną kolorową linię ze skrajnymi sterówkami ogona. Zabarwienie to nazywane jest widełkami. Dolna, jasna część grzbietu, wierzchnia okrywa ogona i cały ogon powinny być odkryte i w pełni widoczne.

DUŻE BŁĘDY
Duża i ordynarna głowa; czerwona lub różowa brew; długa i cienka szyja; wąska pierś; skrzydła noszone na ogonie lub krzyżujące się pod nim; daszkowaty ogon, wąski, wielowarstwowy i krótki ogon, mniej niż 14 sterówek w ogonie; wysoka postawa; różowe i ciemne oczy, zły rysunek, mało nasycony kolor .

UWAGI DO OCENY
Figura - budowa głowy – oczy – skrzydła – ogon – postawa - kolor i rysunek - nogi i ogólny wygląd.

Obrączka numer 8

WZORZEC Z: www.golebnik.pl
ZDJĘCIE Z: www.golebnik.pl