[ochar11]

Pochodzenie: Zaliczany do gołębi określanych nazwą Polski Długodzioby Lotny.
Galicja w rejonie Bochni, Gdowa, Wieliczki i Krakowa.

Rasa powstała na bazie sprowadzonych do Polskj w okresie późnego średniowiecza, gołębi damasceńskich o jasno srebrzystym umaszczeniu z dwoma pasami na każdym skrzydle. W późniejszym okresie krzyżowano je ze Srebmiakami i Polskimi Listonoszami ( Bagdeta Polska) doprowadzając z czasem do ujednolicenia typu gołębi.

Budowa wzorcowa: Wszystkie elementy oceny gołębia winny składać się na harmonijną całość, tworząc typ gołębia lotnego, smukłego o ukośnie noszonym tułowiu i ogonie, wyprostowanej postawie.



Wzorzec - cechy rasowości:

Głowa: Możliwie wąska, długa proporcjonalnie do wielkości gołębia. Linia profilu głowy tworzy wraz z dziobem i woskówkami nosowymi jednolitą, wypełnioną, nieprzerwaną linię równoległą do podstawy robiącą wrażenie prostej. Tylna część profilu głowy powinna być łagodnie zaokrąglona i przechodzić w linię szyi. Głowa widziana z góry przedstawia wraz z dziobem i woskówkami nosowymi regularnie rozszerzający się klin. Tylna część klinowatego kształtu głowy jest łagodnie zaokrąglona.
Oczy: Osadzone możliwie wysoko, jak najbliżej linii profilu głowy w tylnej partii czaszki. Tęczówka oka barwy biało - porcelanowej, czysta i jednolita bez jakichkolwiek innych zabarwień. Źrenica mała, czarna, okrągła, położona pośrodku tęczówki.
Brew: Barwy czarnej o drobnoziarnistej strukturze, w miarę szeroka, dobrze widoczna.
Dziób: Długi ( 1/3 długości głowy ), umiarkowanie cienki w kształcie klina.Czarny. Woskówki nosowe małe, ściśle przylegające do dzioba.
Szyja: Prosta, kształtu lejkowatego. cienka o jak największym wycięciu pod dziobem. Łagodnie poszerzająca się ku dołowi i harmonijnie łącząca się z piersią i barkami. Szyja wraz z głową stanowi 1/3 wysokości gołębia.
Pierś: Wąska, zaokrąglona, nie wysunięta ku przodowi.Plecy:Wąskie, lekko zaokrąglone, opadające ku dołowi.
Skrzydła: Zwarte,przylegające do tułowia,spoczywające na ogonie i nie krzyżujące się ze sobą lotkami. Sięgają do połowy ciemnej wstęgi na ogonie.
Ogon: Zwarty, prosty, trzymany ukośnie w równej linii z opadającą linią pleców. Koniec ogona nie dotyka podstawy.
Nogi: Cienkie, koloru karminowo - czerwonego proporcjonalnie wysokie do wielkości gołębia. Uda widoczne, nie schowane w piórach podbrzusza. Z przodu na nodze pióra wyrastają nie więcej niż l cm poniżej stawu skokowego. Od tyłu staw skokowy nieopierzony. Nogi od stawów skokowych lekko ugięte, palce rozstawione równo, pazurki jasne.

Upierzenie: Gładkie, obfite, dobrze przylegające.
Kolor i rysunek: Barwa lodowo - niebieska z odcieniem srebrzystym występuje na głowie i szyi oraz stopniowo blednąc piersiach, plecach, podbrzuszu, udach i skrzydłach. Barwa ogona jest lodowo - niebieska, przy czym przejście od jaśniejszej barwy pleców do ciemniejszej ogona musi być łagodnie stonowane. Przed końcem ogona w poprzek sterówek występuje czarna o ostrym zarysie koloru wstęga, zakończona jasnym obrzeżem. W poprzek skrzydeł występują dwa wyraźne, czarne pasy, w miarę równe i cienkie. Lotki l rzędu obowiązkowo od 6 - 10 białe. Różnica większa niż 2 lotki białe pomiędzy skrzydłami dyskwalifikuje gołębia.



Błędy:

Głowa: krótka, długa, szeroka, wypukła i wklęsła nad oczami, braki w Idinowym ukształtowaniu głowy zarówno w przedniej części jak i w tylnym zaokrągleniu klina. Linia profilu tylnej partii głowy przechodząca pod kątem ( bez zaokrąglenia ) w linię szyi.

Oko: tęczówka oka innej barwy niż biało - porcelanowa. Widoczne żyłki i występujące inne zabarwienia. Duża i niekształtna źrenica.

Brew: odchylenia w zabarwieniu, wąska, mało widoczna, przerwana.

Dziób: brak proporcji, za gruby lub za cienki, odchylony w górę lub w dół w odniesieniu do linii profilu głowy. Duże woskówki nosowe. Inny niż czarny kolor dzioba, szczelina między szczękami.

Szyja: krótka, gruba, nie proporcjonalna do budowy, załamana, brak wycięcia podgardla. Brak łagodnego poszerzenia ku dołowi.

Pierś: szeroka, zbyt wysunięta do przodu.

Plecy: szerokie, zbyt wypukłe.

Skrzydła: noszone luźno przy tułowiu ( odstawione ), opuszczone poniżej ogona, krzyżujące się ze sobą lotkami, lotki szablowate.

Ogon: daszkowaty, wachlarzowaty, rozdwojony widłasto, krzywy, uchylony w bok, przekrzywiony w pionie.

Nogi: niskie, grube, uda zakryte piórami podbrzusza, za nisko opierzone, zbyt wygięte w skokach do tyłu lub trzymane w skokach prosto, szeroko lub zbyt wąsko rozstawi one. Zbliżone do siebie w skokach ( iksowate ), ciemne pazurki.

Rysunek i kolor: barwa zamiast lodowo - niebieskiej z. odcieniem srebrzystym -szara z odcieniem zielonym lub rdzawym. Rdzawe pręgi, białe plamy. Białe sterówki w ogonie, ciemne pióra w skrzydłach. Białe pióra w podbiciu ogona. Brak łagodnego przejścia z lodowo - niebieskiej barwy ogona w kolor biały. Brak wyraźnej, czarnej wstęgi ( kolor rozlany ). Zbyt szeroka wstęga i brak jej jasnego obramowania.

Budowa wzorcowa: wszelkie odchylenia od wzorca, widoczne cechy obcej rasowości, braki kondycyjne i zła opieka hodowlana.

Całkowicie eliminują ptaka z oceny: objawy degeneracji, zwyrodnienia, kalectwa jak: garb, krzywy mostek, krzywy ogon, krzywy dziób, krzywe nogi, krzywe palce, nie rozsławione równo palce i palce przylegające do siebie, a także zgrubienie opuszek palców (piętki), zgrubienia stawów łokciowych skrzydeł, dzielenie lotek skrzydeł, ciemne oko, z widocznymi oznakami obcej rasowości, brakami w upierzeniu ( mniej niż 10 lotek [ i II rzędu. mniej niż 12 sterówek w ogonie) białe pióra w ogonie, białe podbicie ogona, oraz nieodpowiedni rozmiar obrączki rodowej, obrączka niezgodna z Regulaminem Wystaw i innymi wadami wykluczającymi z oceny zaznaczonymi we wzorcu gołębia np. różnica białych lotek między prawym, a lewym skrzydłem więcej niż dwie.



Uwagi do oceny: Głowa - dziób, oko - brew i ich kolor - budowa figury - kolor - rysunek - ogólny wygląd.