[sylwia2401]

ORŁOSĘP BRODATY (Gypaetus barnatus)

Tworzy oddzielną podrodzinę orłosępów (Grypaetinae) z jednym gatunkiem występującym w kilku podgatunkach w górach Europy, Azji, Afryki płn-wsch i południowej. Forma europejska (G. barbatus aureus) charakteryzuje się rdzawym ubarwieniem karku i krenowo-rdzawym ubarwieniem spodu ciała. U form afrykańskich barwa rdzawa jest słabo zazaczona. Orłosęp jest mieszkańcem niedostępnych, odludnionych masywów górskich. Latem trzyma się najwyższych partii gór, a jesienią i w surowe zimy przemieszca się niżej, do pozimu wyżej położonych osiedli ludzkich. Od niedawna gatunek ten występował w Alpach. Obecnie jest wątpliwe, czy tam jeszcze występuje. Gnieździ się nielicznie na Korsyce, Sardynii i Sycylii. Występuje jeszcze w Pirenejach i na Baukanach , skąd przylatuje niekiedy w Karpaty, ale bardzo rzadko.
Osiąga długość 113-120 cm przy rozpiętości skrzydeł 270-280 cm i amsie ciała 5-6,8 kg. Okres lęgowy przypada pod koniec lutego i w marcu. Gniazdo znajduje się w niedostepnym miejscu zazwyczaj w niszy skalnej nad urwiskiem. Jest zbudowane z gałęzi z których grubsze leżą u podstawy. Wnętrze wyściela trawą, korzonkami, niekiedy aierścią zwierząt lub wełną owiec. Oprócz tego w gnieździe znajdują się resztki jedzenia w postaci kości, skwarków skór upolowanych zwierzat, kopyt itp. Średnica gniazda wynosi 1,5 m przy wysokości do 1 m. Samica składa 2 lub tylko 1 jajo barwy rdzawej, pokryte zamazanymi brunatnawymi lub fioletowymi plamkami, które na zmiane wysiadują oboje rodzice przez okres 56 dni. Zazwyczaj wykluwa się tylko jedna opisklę, bo drugie jajo jest najczęściej niezalężone. W okresioe karmienia pisklęcia stare ptaki zmuszone są do zdobywania coraz większej ilości pożywienia. Stają się agresywne i zuchwałe. Zdarzyły się wypadki atakowania ludzi. Orłosęp w stosunku do orłów właściwych posiada słabsze pazury i maksymalny ciężar jaki może udźwignąć wynosi 10 kg. Potrafi jednak w swoisty sposób zabijać nawet większe zwierzęta, jak koziorożce i wypasane w górach kozy domowe i owce. Upatrzywszy swoją ofiarę, ploszy ją nad skraj przepaści, po czym silnym uderzeniem potężnych skrzydeł strąca w dół. Następnie przez szereg dni żywi się padliną upolowanej zdobyczy. Wyszarpuje kawały mięsa wraz z kośćmi i skórą i znosi je do gniazda. Siła trawienia orłosępa jest tak wielka, że trawi całkowicie nie tylko kości, ale również związki keratynowe w postaci kopyt, racic i sierści. Dzięki tej właściwości nie oddaje on wypluwek w postaci gałek z niestrawionych reszte, jak to czynią inne ptaki drapieżne. Pisklę zdfolne jest do lotu po upływie 3 miesięcy. Orłosęp w locie niczym nie przypomina typowego orła lub sępa. Długie i stosunkowo wąskie skrzydła i długi klinowaty ogon nadają jego sylwetce wygląd olbrzymiego sokoła



http://upload.wikimedia.o...chard_Bartz.jpg

http://upload.wikimedia.o...chard_Bartz.jpg