[amadyna1471]

Wilga zwyczajna

Oriolus oriolus

Występowanie

Zamieszkuje umiarkowaną część Eurazji (od południowo-zachodniej Europy po Azję Środkową i na wschód od środkowej Syberii, Indie, na południe od Bangladeszu i Azję Mniejszą) i Afrykę Północną i Zachodnią, gdzie zimuje. Podgatunek nominatywny zamieszkuje Eurazję i Afrykę Północną. Na południowym wschodzie osiąga Iran, a na północy zachodnią Syberię, północny Kazachstan po zachodnie Sajany, Mongolię, Ałtaj, dolinę górnego Irtyszu i Kotlinę Dżungarską. Przeloty IV–V i VIII–IX. To jedyny gatunek z ciepłolubnej rodziny wilgowatych, który występuje tak daleko na północ. Populacje środkowoazjatyckie migrują daleko - do Indii, pozostałe natomiast do Afryki na południe od Sahary (głównie do wschodniej części Czarnego Kontynentu). Wyróżnia się 2 podgatunki. Pokrewny gatunek, Oriolus kundoo, uznawany przez wielu autorów za podgatunek wilgi, zamieszkuje Azję Środkową, na południu osiąga Afganistan i Tienszan po Indie.

W Polsce średnio liczny ptak lęgowy na całym niżu. Unika wyższych terenów górskich. To jeden z najbarwniejszych barwnych ptaków spotykanych w kraju. W Polsce przebywa krótko - od maja do września.

Charakterystyka

Żywe upierzenie wilgi jednoznacznie wskazuje na tropikalne pochodzenie. Samce tego gatunku uważa się za jedne z najpiękniejsze ptaki w Europie. Rzadko w takiej obfitości i w takim kontrastowym zestawieniu występują jasne barwy. Wilga jest nieco większa od szpaka. Obie płci są podobnej wielkości, choć różnią się barwą. Tęczówki oczu są czerwone, a nogi niebieskoszare. Upierzenie samca na głowie, grzbiecie i spodzie ciała jaskrawożółte, skrzydła czarne z żółtą plamą u nasady lotek dłoniowych, ogon czarny na końcu z żółtymi brzegami. Przez oko przechodzi czarny pasek. U obu płci oczy i dziób czerwone. Samica szarozielonożółtawa na wierzchu, a od spodu białoszary z ciemniejszym podłużnym kreskowaniem, o ciemniejszych oliwkowozielonych skrzydłach i ogonie, który podobnie jak u samca ma żółte brzegi. Ma nieco jaśniejsze skrzydła niż samiec. Wraz z młodymi nie dorównuje jaskrawością samcowi, jednak pozwala jej to doskonale maskować się pośród listowia. U obu płci dziób jest czerwony. Starsze samice bywają tak żółte jak samce, ale zawsze z zielonym kantarkiem. Młode podobne do samicy, ale z żółtobrązowym dziobem, szarobrązowymi nogami i ciemnobrązowymi oczami. Wielkością prawie dorównuje kosowi i jest nieco większa od szpaka.
Wilgi latają szybko i falistym torem. Samiec w powietrzu przypomina czarnożółtą strzałę. To ptak płochliwy, rzadko schodzący na ziemię. Jest ruchliwy - często przelatuje z drzewa na drzewo.
Rozmiary

długość ciała
ok. 23 cm,
rozpiętość skrzydeł
ok. 44–47 cm

Masa ciała

ok. 75 g
Głos

Śpiew najczęściej zdradza obecność tego skrytego ptaka. Samiec często wydaje dźwięczne, melodyjne, fletowe gwizdy podobne do "zofija fija". Jego usłyszenie w wielu miejscach uznawane jest za zapowiedź deszczu - miłosną piosenkę samiec wykonuje najchętniej gdy wzrasta wilgotność powietrza. Repertuar obu płci jest bogatszy, ale inne dźwięki są chrapliwe i nie są zbyt przyjemne dla ludzkiego ucha - zawołanie to szorstkie "rej" lub ostre "jik jik". Wykonuje je zwłaszcza samica.
Pisklęta wydają "gegek" lub "hihihi".
Środowisko

Tereny lęgowe w lasach liściastych i mieszanych (głównie w olsach), zwłaszcza preferuje ich skraje, zadrzewieniach śródpolnych i nadrzecznych, starych dużych ogrodach, parkach, dolinach rzecznych i sadach. Unika zwartych kompleksów leśnych. Zasiedla krajobrazy typu parkowego, gdzie łąki przeplatają się z winnicami i rzadkimi sadami.
Najczęściej widuje się wilgi w czasie przelotów między lasami lub sadami. Poza tym w gęstym listowiu i wysoko w koronach drzew są prawie niezauważalne.
Pożywienie

Głównie owady, poczwarki (i inne stadia rozwoju) i owłosione gąsienice motyli (dla większości ptaków niejadalnych), a tylko czasami słodkie czereśnie lub wiśnie, morwy, winogrona, jeżyny, inne jagody i w południowej Europie figi. Pod koniec lata zjadają różne mięsiste jagody. Wśród bezkręgowców dominują chrząszcze.
Tryb życia i zachowanie

Zwykle przebywa wysoko w koronach drzew, jest bardzo płochliwa i trudna do zaobserwowania. Swoją obecność zdradza śpiewem – jest to charakterystyczne, melodyjne, fletowe gwizdanie. Śpiewa często wtedy, gdy zanosi się na deszcz, czyli zwiększa się wilgotność powietrza.
Rozród

Na tereny lęgowe wilgi przylatują dopiero pod koniec kwietnia i w maju gdy drzewa są już odpowiednio dla nich gęsto ulistnione. Powroty na zimowiska odbywają się już pod koniec lipca i w sierpniu.
Gniazdo
Zamknięta konstrukcja misternie uwitego gniazda

Kilka metrów nad ziemią (wysoko) w rozwidleniu bocznej, cienkiej gałęzi z dala od pnia. W kształcie głębokiej, stabilnej czarki, umiejętnie uwite z suchych źdźbeł traw i pasem łyka. Brzegi są mocno przymocowane do gałązek w ich rozwidleniu. Wyściółkę stanowią włosy, wełna i pióra. Konstrukcja jest wykonana w bardzo wyrafinowany sposób. Wyglądem przypomina koszyczek, który zręcznie zwisa pomiędzy poziomymi gałęziami. Buduje je przeważnie samica.
Jaja

Pod koniec maja lub w czerwcu samica składa 3–5 silnie wydłużonych jaj o średnich wymiarach 30x21 mm, silnie wydłużonych, białych lub kremowych o lekko różowym odcieniu, z nielicznymi ciemnowiśniowymi lub czarnymi kropkami. Wyprowadza 1 lęg w ciągu roku.
Wysiadywanie

Od złożenia ostatniego jaja trwa 13–15 dni. Wykonuje je tylko samica.
Pisklęta

Pisklęta, gniazdowniki, przebywają w gnieździe przez okres ok. 2 tygodni. Zaraz po wykluciu okryte są już puchem. Oboje rodzice w tym czasie starannie je karmią. Robią to nawet przez pewien czas po opuszczeniu gniazda, gdy młode wpinają się po gałęziach w jego okolicach. W odróżnieniu od innych ptaków śpiewających więzy rodzinne nie ulegają rozerwaniu zaraz po wylocie z gniazda potomstwa, ale rodzina trzyma się razem aż do okresu wędrówki. Ptaki migrują jednak już pojedynczo.
Status, zagrożenia i ochrona

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.



źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Wilga_zwyczajna

[szymonn]

Bardzo ładne ptaki, podobają mi się. U mnie są takie ptaszki ale podobne, nie wiem jakie to są, a nie umiem zrobić im fotki bo zaraz uciekną. Ale za to dużo sójek u mnie teraz jest
Naprawdę ładne te ptaszki i bardzo ładne mają barwy.
Pozdrawiam



Proszę zwracaj uwagę na interpunkcję , zaczynaj zdanie z dużej litery ;)

[amadyna1471]

szymonn, wilgi są wielkości szpaka a sójki większe

[szymonn]

Wiem że sójki są większe, podobają mi się jak skrzeczą sójki. U mnie siedzą w choinkach a wrzeszczą jak nie wiem co, aż na pół wsi słychać.Sąsiedzi co się nie znają mówią, co ci te falki skrzeczą, ja pierdziele wielcy znawcy

[krzysiek007]

U mnie na wiosnę jest bardzo dużo wilg latają cały czas koło mojego domu i śpiewają

[amadyna1471]

krzysiek007, U mnie niestety tych ptaków nie widać,prawdopodobnie dlatego że mieszkam na wyżynie a one lubią tereny nizinne.

[krzysiek007]

[SERAMA]

[Alex24]

Trudno powiedzieć żebym mieszkał na nizinie, a jednak kilka par wilg w okolicy gniazduje.
Starsi mieszkańcy mówią że gwiżdże na deszcz- coś w tym jest.

[kubao]

W tym roku u mnie wilgi zagościły widziałem 2 samce i 1 samice, pierwszy raz się pojawiły, ale widać że chyba im się spodobało może uda mi się jakieś zdjęcie zrobić to dodam .

[Amanda]

Dzisiejsza wilga z cmentarza. :>



Ktoś mi wytłumaczy, co ten temat robi w dziale "Dzierzby"? Przecież wilga z dzierzbą nie ma nic wspólnego...