[wanted]

Dlaczego wymierają Papugi ?

W sierpniowej edycji” f&f” ukazał się artykuł pt.” Zagrożone gatunki papug” autorstwa Andrzeja Garskiego. Przyznam, że ta krótka rozprawa wywołała u mnie stan krytycznej refleksji. Z dwóch powodów: po pierwsze autor w znikomym zakresie dotknął meritum nie błahego zapowiedzianego tytule swojej wypowiedzi tematu, po drugie w krzywym zwierciadle zostały przedstawione przyczyny wymierania papug. Stąd mój polemiczny głos w tej sprawie. Na naszej planecie wg dr Ch.M. Perrinsa żyje 340 gatunków papug, a u J.M. Forschawa Psittaciformes wraz z wymarłymi liczył 396 gatunków. To prawda, że z każdym dniem ubywa tych ptaków, które od stuleci fascynują człowieka swoją urodą i inteligencją. Jednak są też takie gatunki, których problem wymierania nigdy nie będzie dotyczył, mam tu na myśli udomowione gatunki. Organizacja World Parott Trust zajmująca się ochroną i zbieraniem funduszy na rzecz ochrony tych ptaków, która powstała w 1989r. w Wielkiej Brytanii mówi o 37 gatunkach zagrożonych, żyjących w 22 papuzich biotopach. Obecnie w centrum WPT jest 12 gatunków papug, których los w przyrodzie jest niepewny. Są to: ara hiacyntowa ( Anodorchynchus hyacinthinus), ara kobaltowa ( Anodorchynchus leari), konura żółta ( Aratinga guorouba), ara zielona ( Ara ambigua), amazonka królewska ( Amazona guildingii), amazonka cesarska ( Amazona imperialis), żako ( Psittacus erithacus), aleksandertta maurycyjska zwana też krótkosterną ( Psittacula echo), kakadu palmowa ( Probosciger atterimus), kakadu molukański ( Cactuo mollukccensis), kakapo ( Strigops habroptilus), charmozyn rudokarki ( Charmozin ambilis). Stan ilościowy tych gatunków jest różny. Populacja ary hiacyntowej jest całkiem przyzwoita około 4000 osobników porównaniu z mało znanym charmozynem rudokarkim żyjącym na terytorium Republiki Fidżi, a liczącym zaledwie kilka sztuk. Przyczyn powodujących spadek populacji papug jest bardzo wiele i są one złożone. Nie można się zgodzić z poglądem, że główne powody tkwią w ich odławianiu przez człowieka. Zainteresowanie papugami, papugami co z tym idzie handel nimi został zapoczątkowany z XVIII w., a swoje apogeum osiągnął wiek później. Do końca XVII w. wyginęło aż 8 gatunków ar, czyli dużo wcześniej zanim zaczęli na szerszą skalę interesować się nimi hodowcy amatorzy. Zniknęły one na zawsze z naszej planety, ponieważ ludność tubylcza masowo zabijała je dla mięsa i pięknych piór. Wspomina i o tym Andrzej Garski. Podobny los spotyka obecnie tysiące papug żyjących w Amazonii i w Afryce Zachodniej. Kolejnym uwarunkowaniem, które bezpośrednio wpływa na topienie populacji papug jest degradacja środowiska naturalnego. W opinii wielu ornitologów jest to najistotniejsza przyczyna. Konsekwencje niszczenia biotopów są podwójne: ptaków pozbawia się miejsc lęgowych i eliminuje się źródła pokarmu. Tutaj za przykład można podać przedstawicieli rodzaju Anodorchynchus, do którego pierwotnie należały 4 gatunki. Najliczniejsza ara hiacyntowa, ara kobaltowa zwana też siną, nie obserwowana od kilkudziesięciu lat ara turkusowa zwana też bławatną ( Anodorchynchus glaucus) i i wymarły żyjący na wyspie Gwadelupie Anodorchynchus purpurascens. Populacja ary kobaltowej jest znikoma i wynosi około 120 sztuk. Chociaż 1995r. ornitolodzy odkryli drugą grupę tych ptaków liczącą ok. 20 sztuk o czym informował periodyk Psittascene 4/1995r. Gatunek ten jest pokarmowo uzależniony od palm Syagrus koronata, która jest masowo karczowana. Dalsze przyczyny małej ilości ar kobaltowych tkwią w ich zabijaniu przez farmerów odłowie. Pisząc o tym imponującym rodzaju Anodorchynchus, warto wspomnieć o gatunku, który wśród ornitologów budzi największe kontrowersje i rodzi pytanie. Istnieje jeszcze w przyrodzie czy już wymarł? Chodzi o arę turkusową. Pierwsze informacje o tym gatunku znajdujemy w książce jezuity Sancheza Labradora „ Ryby i ptaki Paragwaju” z 1772r. W 1992 roku Tony Pittman z Londynu wyruszył na poszukiwanie ary turkusowej. Jego wyprawa wiodła przez Argentynę, Brazylię i Paragwaj. Niestety nie udało mu się odnaleźć tych ptaków. Prawdopodobnie ostatnie papugi tego gatunku widziano w prowincji Corientes w południowo- wschodniej Argentynie 1932r. W wyniku ekspedycji Pittmana naukowcy doszli do wniosku, że przyczyną wymarcia ar turkusowych były ogromne zmiany w biotopie polegające na wyparciu z drzewostanu palm Butia yatay. Jako ciekawostkę o arach turkusowych można przytoczyć informację zawartą w monografii” Aras” ( 1985) W. Lantermanna. Autor uważa, że w Europie ary te hoduje pewien hodowca, który nawet odchował kilka sztuk młodych. Wydawnictwo to nie podaje jednak żadnych bliższych szczegółów. Na wyspach morza Karaibskiego żyją najpiękniejsze amazonki świata, wśród nich dwa endemiczne gatunki zamieszkują tę wyspę Św. Dominika: amazonka cesarska i dominikańska. Mało kto wie, że w 1977r. nad wyspą przeszedł tajfun” Dawid”, który zdziesiątkował liczące po kilkaset sztuk populacje tych amazonek. Podobne przyrodnicze katastrofy według D. Hoppe doprowadziły do wyginięcia żyjącej na Gwadelupie Amazona violacea. Ignoranci i przeciwnicy hodowli papug w warunkach wiwaryjnych uważają, że najczęstszą przyczyną wymierania papug są odłów i handel. Tezę tę poparł Andrzej Garski w swoim artykule pisząc:” Mimo tak ścisłych przepisów międzynarodowych wiele gatunków papug znalazło się w sytuacji krytycznej spowodowanej handlem”. Jak jest w rzeczywistości? Nad handlem zagrożonych gatunków roślin i zwierząt czuwa powołana w 1973r. Konwencja Waszyngtońska potocznie zwana CITES. Legalny odłów papug w odróżnieniu do nielegalnego, dokonuje się w oparciu o prawodawstwo Konwencji, która jest doskonale zorientowana, które gatunki można odławiać i eksportować. W krajach występowania papug wydaje się specjalne zezwolenia i ustala kontyngenty precyzujące ilość możliwych do odłowu i eksportu ptaków w danym roku. Prawdą jest, że metody odłowu są niedoskonałe i powodują straty, ale nie tak wielkie jak pisze Andrzej Garski! Skąd takie dane? Gdyby tak było faktycznie, że na 50 sztuk padłych ptaków jeden jest wystawiony do sprzedaży, to przynajmniej połowa gatunków papug nie powinna już istnieć w przyrodzie. Transport lotniczy, fachowa opieka weterynaryjna, ciągłe kontrole, minimalizują straty. Poza tym zgodnie z zaleceniami Konwencji odławiane i eksportowane są papugi młode, których część i tak narażona jest na eliminację na skutek selekcji naturalnej. Mam świadomość kończąc wypowiedź, że odkryłem zaledwie wierzchołek góry lodowej. Mogłem tekst bardziej uwiarygodnić przez dodatkowe argumenty i przykłady. Myślę jednak, że nasuwa się jeszcze ważniejszy wniosek. Jeżeli człowiek nadal będzie dewastował przyrodę to nie tylko zabraknie miejsca na Ziemi dla papug, o których się mówi „ że, ze wszystkich stworzonych ptaków udały się Panu Bogu najbardziej”, ale kiedyś może zabraknąć miejsca dla niego samego.

Autor: Robert Sobecki

Artykuł zamieściłem za zgodą Roberta Sobeckiego.


Jakie jest Wasze zdanie, na ten moim zdaniem bardzo frustrujący temat

[Wowo]

Zgadzam sie z Robertem w 100%.

Mnie strasznie dziwi jeszcze jedna rzecz... Zobaczcie co się dzieje w Australii - rząd kategorycznie zabrania odłowu i sprzedaży swoich rodzimych gatunków (w tym kakadu), a pozwala na odstrzał tych ptaków farmerom, którym robią one szkody na plantacjach. Jaki to ma sens?! Co to ma na celu?! My, ludzie z reszty Świata, musimy się "gimnastykować", załatwiać te dość rzadkie w hodowlach papugi i wydawać spore sumy za ptaki, do których u nich można spokojnie strzelać jak gdyby nigdy nic... Dla mnie chore

[wanted]

Wowo, też się nad tym zastanawiałem. Przecież mogli by troszkę zarobić na tym, ale handel musiał by być naprawdę solidnie kontrolowany. W przeciwnym wypadku było by to samo co w Ameryce i Afryce. Tego mogą się tez bać i dlatego jest jak jest

[Wowo]

Nie wierze w to, że boją się kłusownictwa... Skoro rokrocznie tyle papug ginie od strzałów ludzi, którzy tłumaczą się tym, że "sa to szkodniki", to chodźby wywieźli tych ptaków bardzo wiele, populacja by na tym nie ucierpiała. A kase na tym na pewno da sie zrobić, bo przecież nie tylko my, "prywiaciarze", hodujemy ptaki, ale tez państwowe ogrody zoologiczne, które moga wszystko załatwić "papierkowo".

[JC]

W Australii żaden polityk nie zgodzi się na "odłów", bo by go "ekolodzy" zjedli i po karierze. Natomiast jakby jeszcze zakazali "odstrzału" na farmach i plantacjach, to po pierwsze rząd by musiał płacić milionowe odzszkodowania, a po drugie wyginęło by sporo mniej agresywnych gatunków. Już i tak niektóre gatunki kakadu są na skraju wygnięcia z uwagi na konkurencję kuzynów.